Het is nog nooit zo goed gegaan met de wereld !


Waarom zeg ik dit.

Ten eerste zijn we ons er steeds meer van bewust dat we beter met de fossiele grondstoffen om moeten gaan.

Ten tweede zijn we ons er steeds meer van bewust dat we beter nadenken over het idee dat we almaar meer willen bezitten.

Ten derde begrijpen we steeds beter dat een oorlog alleen maar verliezers oplevert.

Ten vierde is de politieke situatie zo dat er een steeds beter evenwicht ontstaat.

Ten vijfde wordt de behoefte aan zelfsturing groter en daardoor de democratie sterker.









Hoofdstuk I

Het broeikasprobleem houdt ons steeds meer bezig en daadoor bedenken we almaar meer alternatieven voor olie en kolen zoals b.v. zonne-energie, wind-energie, bio-gas installaties en elektrische auto’s en andere duurzame technieken.
De afhankelijkheid van het middenoosten voor olie en van Rusland voor gas is een vervelende ervaring en daar moeten we vanaf.
Als je een monopolie op de eerste levensbehoeften van mensen wil claimen dan gaan de mensen steigeren.
De zon en de wind is van ons allemaal en als het technisch kan is dat natuurlijk de beste energie.
We kunnen zonne-energiecentrales in de Sahara bouwen die ons allemaal van energie kunnen voorzien.
We kunnen windmolenparken in zee bouwen die ons allemaal van energie kunnen voorzien.
Alleen we moeten het ook willen ! Dat kost veel geld en dan zullen op een ander vlak moeten inleveren. Het is dus een kwestie van kiezen.













Hoofdstuk II


Na de kredietcrisis van 2007 zijn we er ons steeds meer van bewust dat we het geld en de ophoping ervan in luchtballonnen (beleggingen) en banken (bonussen) niet meer gebruiken om beter te leven, maar om meer zorgen te krijgen. We beseffen almaar beter dat we niet meer bezit willen maar meer kwaliteit.
Het feit dat er banken omgevallen zijn blijkt achteraf een zegen te zijn om het doel van deze instellingen misschien weer een beetje te herschikken.
Het feit dat de prijzen van de kunst gekelderd zijn is ook heel goed voor de kunst. Alles komt misschien weer een beetje in de juiste proporties terug. Ook komt het ten goede aan de kwaliteit van de kunst. Er wordt weer meer werk gemaakt omdat het een natuurlijke en echte oorsprong heeft.
Het koopgedrag wordt misschien weer een beetje normaal en wordt er minder gekocht alleen om je beter te voelen.
Mensen zijn niet tevreden dat is wel duidelijk, maar als hun stem beter gehoord wordt en er ook iets me gedaan wordt zullen de mensen zich beter betrokken voelen en het gevoel krijgen dat ze mee hun eigen wereld kunnen vormgeven.
Een mooi voorbeeld vond ik het verhaal uit Arnhem dat het Wijkplatform van de probleemwijk Malburgen in 2009 zelf het subsidiegeld van € 1,3 miljoen ging besteden.





Hoofdstuk III



De twintigste eeuw is voor het grootste deel verloren gegaan door de wereldoorlogen. Na 1945 hebben de gevolgen nog jaren doorgedenderd. Na het vallen van de Berlijnse muur in 1989 is alles aan het veranderen lijkt het wel. De mensen geloven steeds minder is ismen en willen almaar meer zelf bepalen wat goed voor ze is.
Dat we nu al 65 jaar geen wereldoorlog meer hebben gehad, heeft ons in West-Europa en de Verenigde Staten van Amerika een heleboel welvaart gegeven. Het wordt nu zaak dat we die welvaart en kennis omzetten in een leefbare wereld voor iedereen.
Er zijn mijns inziens steeds grotere groepen die begrijpen dat een betere verdeling van de goederen ons allemaal helpt. De armen hoeven minder te vechten en de rijken hoeven zich minder te verdedigen. Het is dus alleen maar een win/win situatie.
We moeten alleen een beetje inleveren in het Westen en dat is altijd een moeilijke zaak..
Dat China Amerika aanvalt met een atoombom b.v. is mijns inziens een onnodige angst. China is als een gek bezig om zich te ontwikkelen en zal geen atoombom op zich willen omdat ze ook wel begrijpen langzamerhand dat het alleen maar verliezers zal opleveren.




Hoofdstuk IV

Dat Amerika niet meer de wereldmacht is, is alleen maar een zegen. En dat Obama gekozen is geeft voor vele mensen in de wereld weer een beetje hoop !
China, Europa, Amerika, India en misschien de Sovjet Unie en Brazilië strijden een beetje om de macht, maar ze zien ook wel steeds meer in dat het niet meer om de macht gaat, maar om een evenwichtige maatschappij met tevreden mensen.
En nu houden ze elkaar misschien beter in evenwicht.
Want als de mensen beseffen dat ze ook een heleboel macht hebben als ze de leiders naar huis kunnen sturen, dan komt de macht daar te liggen waar hij moet liggen.
In de twintigste eeuw is dat natuurlijk al gebeurd in Spanje, Portugal, Griekenland, Polen, Litouwen, Oekraïne, Roemenië, Argentnië, Zuid Afrika, e.a.
Dit vraagt echter veel meer kennis van de mensen, zodat ze minder snel belazerd kunnen worden. We hebben nog een lange weg tegaan, maar dat er positieve beweging in zit dat is zeker.







Hoofdstuk V

Na het lezen van het boek ‘Logica van het Gevoel’ van Arnold Cornelis , werd ik geboeid door het idee van de visie dat de 21-e eeuw, de eeuw van de communicatie zou worden.
Arnold Cornelis geeft een uiteenzetting over de behoefte van de mensen om steeds meer zich zelf te willen sturen.
Er is een natuurlijke laag waarin we voor de eerste levensbehoeften zorgen.
Dan komt er een volgende systeem, het sociale regelsysteem, waarin we alles goed regelen in de maatschappij, van het op tijd de vuilnis ophalen tot een ouderdomspensioen e.d.
De twintigste eeuw was een eeuw waarin alles voor ons geregeld werd als we maar precies deden wat er van ons verlangd werd. Zoals goed luisteren op school en doen wat de meester zei.
Goed luisteen naar de baas op het werk en hard werken, want dan kun je veel verdienen. In militaire dienst gaan als de regering het verlangde.
Het sociale regelsysteem was goed georganiseerd.
Nu komt er een tijd aan dat men steeds meer vorm wil geven aan zijn leven. Je ziet het om je heen gebeuren, zij het vooral in het westen. Men wil steeds meer een deeltijdbaan. Men wil eerder scheiden omdat men b.v. niet meer economisch afhankelijk is. Men wil meebeslissen over verschillende zaken.
Men wil ook meedenken over de inrichting van de wijk of het bedrijf waar men werkt, over innovatie of de organisatie.
Men heeft steeds meer behoefte om mee te beslissen over zaken waar men een mening over heeft, maar men moet wel het gevoel krijgen dat er naar hen geluisterd wordt.
Internet zal een grote bijdrage leveren aan het meebeslissen en meepraten over verschillende dingen. Het democratische gevoel zal daardoor steeds meer versterkt worden.
Na het natuurlijke en het sociale regelsysteem komt dan veel meer ruimte voor het derde systeem, dat van het communicatieve zelfsturingssysteem.
De mensen worden steeds depressiever als ze niet het gevoel krijgen dat ze hun leven niet zelf kunnen sturen. Er is een gigantisch groot potentieel aan kennis en kunnen bij de mensen aanwezig, maar men wel het gevoel krijgen dat ze er iets mee kunnen aanvangen. De maatschappij moet nog leren hier vorm aan te geven en dat is een kwestie van vallen en opstaan zoals het met alle vormen van leren gaat.
De geschiedenis heeft geleerd dat alle verandering met hollen en stilstaan en de nodige ongelukken is gegaan.